2013 LPZ çalışmasına göre, tam teşekküllü hastanelerdeki üriner inkontinans ve fekal inkontinans prevalansı sırasıyla %9,3 ve %13,3’tür. Özel bakım evlerinde, bakım ve huzurevi tesislerinde prevalans, üriner inkontinans için %46,5’ten ve fekal inkontinans için %30,1’den az değildir (Halfens ve ark., 2013).
Dolayısıyla inkontinans, sıklıkla kişinin yaşam kalitesinde azalmaya yol açan ve en sık karşılaşılan sağlık sorunlarından biridir. İnkontinanstan kaynaklanan sosyal pratik ve hijyenik sorunlar sıklıkla utanma, damgalanma, depresyon, günlük yaşam kısıtlaması, cinsel aktivite kısıtlamaları ve özgüven azalması ile ilişkilidir. İnkontinansın aynı zamanda ekonomik sonuçları da vardır. Üriner inkontinansın hesaplanan maliyetleri, Hollanda’da 256 milyon euro (Sağlık, Refah ve Spor Bakanlığı), İsveç’te 333 milyon euro ve Almanya’da 1,2 milyar euro (Schoberer 2009) olarak verilmektedir.